bir nehrin serin çığlığında,
derdinin kıyısına uzansam.
tavana diker gibi gözlerimi;
mahçup bakışlarında kaybolsam.
su olsam, hava olsam,
seninle hayat bulsam...
gözlerinde yeniden beni bulsam...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta