Ruhum küçük bir çocuk.
Büyük kahkahaları taşıyamaz ki.
Bir mavi uğruna beyazlarım kanar.
Çalarlar yeşil bağlarımı,
Yeşeren fidelerimi,
Küçücük umutlarımı.
Kökü kesilen vicdanlar.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
İçsel yansıma, şiir ve duyarlılık, insan ve algılamanın sınırsız boyutu.
Duymak, anlamak gerek yaşamı adım adım... Çocukluğumun mavi gülüşlerini
karanlık tablolara astım. İçimde dinmek bilmeyen sızı, bilmem nasıl
anlayacağız... Güzel şiir... Kutluyorum...++
şu anlamını bilmediğimiz insanlığımızı.
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta