Bir Manzum Hikaye Şiiri - Yorumlar

bazı insanlarda ruh vardır. bazılarında yoktur.
işte bir şiir böyle ruhlu olur. tebrikler....

elimde olsa annaneme ananas yedirirdim ama insan 100 yasına gelince ananas da yetmiyo bazen hafızaya. kaldı ki ana sorun bu değil. insan cok yaslanınca bilinci gene varoluyor hafıza kaybolmayabiliyor ama akıl sağlığı önemli teklememeli, eğer o kişi irade sahibi olmuş ise hayat boyu hafıza gitmez. herneyse demem şu ki,
ltf bikaç sey söylememe izin ver, şöyl e ki:

olumsuzluklar karşısında insna önce isyan eder sonra yalpalayıp depresyonlarla boguşur ardından da tekrar oto-normalizeleşerek kendine boyun eğdirir. bazısı da vardır ki yeniden ayaklanır
Atatürk boyun eğmeyenlerdendir ve biz de onun takipçileri..

güçlünün karşısında boyun eğip güçsüzü ezmeyiz biz, ve paraya tapmayız biz
işte, sorunda bu ya:
Güzellik ve ihtişam sadeliktedir elbet.
ah herkes bunu algılasa.

yeryüzü üzerinde gereksiz yer kaplayan insanlar çok inanki. ama enerji topakları var her yerde. ve insanın da içinde. bizi kurtaracak olan kararlarımız ve bu enerji.

abla kim hasta, sen misin...
bir haber ver. çok geçmiş olsun

geldim serap hoca

özelliğin hep sürsün ablacım. okumaya başlıyorum. gene geleceğim

Sevgili Serap Hocam Yaktin yine beni gurbet ellerde (((Duygu yuklu yuregini candan yurekten opuyorum..Yuregine saglik dilerim kalemin hic kirilmaz..yuregin susmas. Hikayesi ise bir okadar etkiledi..Candan kutluyorum.Uzak diyarlardan selam saygi sevgilerimle.

Aynur

yüteğine sağlık hocam.altraki resim de harika.selam ve dua ile.

Yürek dolusu sözlerle bezelenmiş dizeler .Sevgi ne kadar büyük bir yaşam oluşumu değilmi...Bir yeri keşfedip sahiplendimi onu oradan çıkarmak mümkün değil...Evet sadelik sevginin en kutsalıdır ..Bu şiirinizde bunu gördüm....KUTLUYORUM bu şiiri yazan kalemi..Sevgi ve saygılarımla.....atıl kesmen

gece mi şu an...
sanırım gece...
nerdesin canımmm...
nerdesin...
nolur gel, dayanacak mecalim kalmadı...
bedenim terk ediyor ruhumu...
bu gece doktorlar başımdaydı hep...
hayal meyal hatırlıyorum yüzlerini..
kimsesi yok mu, çağırın diyorlar...
kimsem sendin, herbişeyim sendin...
gelemedin ki canözüm...
boşa mı doğurdum o yavruları, nerelerdeler ki...
hatırlasam, söyleyeceğim yerlerini...
ama yok..bilmiyorum...


anlatım mükemmel,, fakat hüzünlü,,Allah kimseyi düşürmesin hastanelere,eksik de etmesin,,elinize ve yüreğinize sağlık,

DOLU AMA YÜREĞİM GÖZÜM DOLU OKUDUM HEM MESAJKISMINDA HEM SAYFANIZDA BOĞAZIM DÜĞÜM DÜĞÜM GÖZLERİM DOLU ACI ACI VE BİR O KADAR GERCEK SERAP HANIM NİCE CANLAR VAR BÖYLESİ YANLIZ KALAN VE HAYATI SON BULAN ...HANGİMİZ NASIL KALACAĞIMIZI BİLMİYORUZKİ MEVLAM BU DÜNYADA YANLIZ BIRAKMASIN KİMSEYİ ÇOK ZOR HELEKİ İNSANIN SON GÜNLERİNDE DAHADA ZOR ...YÜREĞİNİZE SAĞLIK

Ağlamak yok demesi kolay.Siz yazarken ağlamadınız mı. Bu şaheserin ağlamadan her bir satırırnın gözyaşıyla yoğrulmadan yazılmış olması mümkün değil.Usta kaleminizi kutlarım sayın hocam.Döktüğünüz her damla yaş kötü günlerinize kefaret olsun inşallah. Saygılar

Hüzün dolu bir manzum hikaye...sevda ötesi bir güzellikte...yürekten tebrikler.