Gül derdikçe kalmaz içte kederim
Gül yüzü yüzünden ömrü hederim
Kaşını andırır yarimin der de
Kömür yakar derde derman ederim
Üşümemi keser sıcaklık sarar
Ne gül koparırım ne çiçek arar
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
DERDE
“derde” kelimesi üzerine kurulmuş cinaslı bir şiir.
Anlatılmak istenileni yazılanlar yansıtıyorsa amaç gerçekleşmiş demektir. Yazılım da ne kadar doğru olursa, anlam kendini o kadar hissettirir.
1. dizedeki “derde” kelimesinin yazılışında sanki yanlış bir yazım var gibi. Bu kelime “derlemek, toplamak, koparmak” anlamında kullanılmış.
Anlamca da böyle olması gerekir.
Dertliyim kederliyim.
Bir gül koparıp verirsen kederime çare olur, rahatlatır. Yoksa kederim artar.
Ömrümü heder etmemin, boşa geçmesine sebebim o gül yüzlüdür.
Sevgilinin kaşa benzeyen karası derim de, derdime derman olsun diye katran içerim.
Katran ile kaş arasında renk yönüyle benzetme yapılmış. Katran derde deva olmaz. Öldürücü ise dert çekmektense deva niyetine içer, göçerim gibi de düşünülmüş olabilir.
“gül” kelimelerine fazlaca bir anlam yüklendiğini söyleyemeyiz.
Ancak 2. dizede “O gül yüzlü…” belki bir “telmih” gibi düşünülebilir, ancak dörtlüğün bütününde böyle bir anlam aramak pek doğru olmaz.
Sevgi ve saygı ile.
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta