Yıkıldı şehirde hayaller, düşler,
Adımız bazıya döndü be Osman.
Her dem yüzümdeki hoyrat gülüşler,
Bir garip sızıya döndü be Osman.
El oldu beraber güldüklerimiz,
Ağlattı yaşını sildiklerimiz.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



