Not: Bu yazı, son bir ithaftır.
Artık hiçbir şey bulamadığım bir yaşamın içinde sen, bir belirip bir yok olan varlığınla bir düş olarak gezinip duruyorsun. Öyle acı, öyle acımasız bir düş ki. Benim inatla bulmaya çalıştığım ama senin inatla kaçtığın bir düş.
Tüm yaşamımda hiç bitmeyecek bir düş ve biliyorum ki belki de sen bu düşü benim anladığım gibi anlamayacaksın. Birbirinden farklı anlam dünyalarımızla belki de durmadan boş yere birbirimizi yaralayacağız. Hoş, bir günahım var mıydı ki benim yaralayacak? Bir günah mıydı içimde yeşeren/yeşerttiğin duygular… Anlam dünyamız ve düşlerimiz, sahi birbirinden çok mu uzaktaydı?
Her şeye rağmen içimi sevgiyle kuşatan bu düş, senin kayboluşunla gölgeleniyor. Seni bu denli kayboluşun tutsağı yapan neydi ki? İçinde sürüklenip durduğun bir günah mı, ne yaptığını bilmeden olurladığın hataların mı, kendin olma korkun mu? Hiçbir şeyin çözümü yok muydu? Açılan kapıları göremiyor muyduk?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta