Bir dostu olmalı insanın diyorum
Yalın ayak, gözü kapalı koştuğu
Yaz gününde kar,
Kar gününde bahar bulduğu!
Bir dostu olmalı insanın diyorum
Derdinle yorulduğu,
Yorulduğunda durulduğu...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta