Bir daha yaşasaydım bu lanet olasıca hayatı,
Daha az kasılır, daha çok gevşerdim.
Hasta olunca kıvrılıp yatardım usulca…
Yatağa girmeyi ayıp sanmazdım.
"Ben olmazsam dünya yıkılır!" zannına,
Derdim: Hadi oradan!
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Ne güzel bir gönderme yaptınız Borges’in o eşsiz “An'lar” şiirine…
Zamanı iliklerinde hissetmiş bir insanın, geçmişle konuşması gibi o şiir.
Ve siz de benzer bir yerden bakmışsınız dünyaya az konuşup çok dinlemekten yana.
Gerçekten de bugün herkesin sesi var ama kimsenin duymaya niyeti yok.
"Ama kimse kimseyi dinlemiyor be birader!"
demiştim, evet.
Çünkü içimizi sessizleştirmeden kimsenin içini duyamayız.
Ve bencilce var olmak, birlikte eksilmek demek aslında.
Bu farkındalığı sizin gibi hisseden birine denk gelmek çok kıymetli.
Dilerim hepimizin nasibi, sadece anlamak isteyenlere değil, yaşayanlara denk gelmek olur.
Sözlerinize şiir katmak isterseniz, ya da Borges’in “An’lar” şiirine kendi bakışınızı eklemek...
buradayım, birlikte yürürüz kelimelerin içinden.
Jorge Luis BORGES in An'lar şiirini hatırlattı bana.
Az konuşurdum,
Çünkü herkes çok konuşuyor zaten,
Ama kimse kimseyi dinlemiyor be birader!
Demişsiniz. Katılıyorum buna.
Günümüzün büyük bir sorunu, benci'likle beraber.
Farkındalığınız çok iyi masallah.. Yaşayıp, uygulayabilmek temennisiyle..
Ne güzel bir gönderme yaptınız Borges’in o eşsiz “An'lar” şiirine…
Zamanı iliklerinde hissetmiş bir insanın, geçmişle konuşması gibi o şiir.
Ve siz de benzer bir yerden bakmışsınız dünyaya az konuşup çok dinlemekten yana.
Gerçekten de bugün herkesin sesi var ama kimsenin duymaya niyeti yok.
"Ama kimse kimseyi dinlemiyor be birader!"
demiştim, evet.
Çünkü içimizi sessizleştirmeden kimsenin içini duyamayız.
Ve bencilce var olmak, birlikte eksilmek demek aslında.
Bu farkındalığı sizin gibi hisseden birine denk gelmek çok kıymetli.
Dilerim hepimizin nasibi, sadece anlamak isteyenlere değil, yaşayanlara denk gelmek olur.
Sözlerinize şiir katmak isterseniz, ya da Borges’in “An’lar” şiirine kendi bakışınızı eklemek...
buradayım, birlikte yürürüz kelimelerin içinden.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta