bir çocuk terkettim içimdeydi az önce
nefes alırken göğsümde büyürdü hep
adını unutmuştum, sevgisi vardı
sevgisi içimde aldığım nefesler kadardı..
bir çocuktu bıraktığım, koca adam gibi
erkek gözleri göğsümde uyurken bir bebekti
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




muhteva olarak güzel bir şiir , yalnız ikinci dörtlüğün son mısrasını nakarata uydurabilseydiniz harika bir şiir olurdu.eleştirilerimi affınıza sığınarak yapıyorum,sonuçta ben bir otorite değilim.tşkr.
'bir çocuk terkettim içimdeydi az önce
içimde kalamayacak kadar büyümüştü belki de'
içimizde kalamayacak kadar büyütüyoruz çocukları,
sonra da, sevgilerini bırakıp kaçıyorlar....
yüreğinize sağlık..
duygusal bir şiir okudum..
kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta