MUTLULUĞUN RESMİ GİBİ
BİR BURUK SEVDA ÖYKÜSÜ
Doğrudur
seni hiç unutamadığım
hiç bir zaman,
Nasıl ki
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu bir ağıttı
sevgiliye dökülen gözyaşıydı,
Ufalıp yok olmaktı
hasretli yılların
acılarının
ağırlıkları altında,
Ve vakit erişti
kondu bülbül gül dalına
Ne zaman ellerin uzandı bana
Ne zaman tutup çıkardın beni
merdivensiz bıraktığın kör kuyulardan
ne zaman takılıp kaldı gözlerim
senin
ummanlar kadar derin
ve doğa ananın kucağınca sıcak
anlamlı bakışlarına,
Kurtuldu can dardan
Patlattı kabuğunu nar
Kovanından çıktı arı,
Koptu fırtına yüreklerde
uğuldadı dört ufukda sevda kasırgaları...
Buruk bir aşk öyküsü, sürükledi bizleri de peşinden...Daha okuyabilirdim...Muhteşemdi sayın Sarı, kutlarım...
bu güzel şiir için kutlarım sizi...tebrikler dost
Buruk aşk öyküsü şairimize mutluluğun resmi olarak yansıyor,o halde aşk aşk olmakdan çıkıyor adı sevgi oluyor...
Kutluyorum efendim.Sonsuz saygımla
Ama mutluluğun resminde böylesi 'buruk renkler' olmamalı...
Öykümsü şiiriniz çok güzeldi sayın Mehmed Sarı...
Kaleminize, yüreğinize sağlık...
Yürek sesinizi kutlarım. Harika bir şiirdi
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta