Ay düşkünü bir hammal idim güneş lanet gibi sarardı gözlerimi
Pek bi genç idim ezildim taş altında yaşlıyım şimdi acısı tarifsiz dizlerimin
Şair imiş şu suskun ruhum ben bu ruha dikilen kefen idim Yük oldu canıma candan öte bildiklerim
Suskunluğuma şair diyen hayatın acı ninnisinde sallanan beşik idim
Aklımın gecesinde yıldızlar var kayıp sönen yıldızlar
Kalbimin odalarında insanlar var ölü güzel insanlar
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta