Ne müthiş bir feryattı
Ta ruhun serencamından akseden bir nidanın vicdani inhisarıydı
Fevkalade yanıktı, makamı manasına kanmış olan bir irşadı mana secdasıydı
Ne kadar latif bir cazibesi vardı, gittikçe içine çeken bir aşkı sadıktı, çok farklıydı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta