Oysa
Kömür renginde hüznüm çığlık atıyor.
Oysa Gökkuşağı ruhuma akmalıydı.
Kömür denginde günüm hançer batıyor.
Oysa gün ışığı kara sevdama bakmalıydı.
Ruhlar Ağlasın
Güvercinler, şiirimi besteye götürün.
Her kanat çırpmanız da, türküler uçurun.
Gönül dergahına, huzur dağına götürün.
Aşka dair türküler söylerse şiirim,
Kalbime düştü
Bir gün batımında, o gülüşlerin,
Sürmeli gözlerin, kalbime düştü.
Aşklar rıhtımında, ah o sözlerin,
Ah o güzelliğin, kalbime düştü..!
Kalbim Kanadı
Maziye dalınca, gözler ağladı.
Adını anınca, yaram kanadı.
Takvime bakınca, yıllar ağladı.
Hayalin yakınca, kalbim kanadı.
Biz vedalaşırken, seni öpmedim.
Ah senden giderken, kalbinden öptüm!
Öyle bakışırken, seni öpmedim.
Ah senden giderken, kalbinden öptüm!
Bilmiyorum, senden kaç defa koşarak kaçtım?
Bin kez senin gölgenle geri döndüm.
Ezeli bilenmiş, inatla ruhuma dokunuyorsun.
En derin duygularla, adını kalbime yazarken, kaç kez öldüm.
Sen yaşarken ölmek, gülerken ağlamak nedir bilir misin?
Bilmiyorum, Kızıl Tan'dan kaç defa gözümü yumarak kaçtım?
Bahar gözlerinde, yüreğim kalan,
Ah hangi mevsimde! Unuttun beni?
Eşsiz sözlerinde, ruhumu çalan,
Bilmem hangi tende, unuttun beni?
Gönülden, gönülde, durmaz kaçarsın.
Güzünü Senden Aldım
Bugün gün batımında,
Yüzünü seyre daldım.
Değildin hiç farkında,
Özünü senden aldım.
Şafakta doğan güneş, kalbinde ışık olur.
Cemalin aya benzer, yıldızlar sönük kalır!
İnan ki baharımsın, seninle kış son bulur.
Zifir karanlık bile, ışığından şavk alır.
Gitme yalnız bırakma, karanlıkta kalamam!
Bahar gözlerime, hazan değince,
Yapraklar misali, hüzne savruldum.
Vuslatı beklerken, hicran gelince,
Har düştü gönlüme, çölde kavruldum.
Rüzgara amansız, hasret bıraktım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!