Kuzey kutbunun soğuk rüzgarları vuruyor yüreğime,
Buz sarkıtlarının sivri uçları batıyor sonra.
Sırtıma yüklenmiş koca bir dağın ağırlığı adımlarımı yavaşlatıyor,
Yıkılmak mı ! Keşke yıkılsam diyor insan,
Yok olsam, parça parça edilsem bir aslanın pençeleri arasında,
Toprağa düşsem, çürüsem, kaybolup gitsem,
Sonra filiz versem bir papatyanın bedeninde,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta