Bir zamanlar portakal kokardı rüzgâr,
Limon çiçekleriyle uyanırdı sabah.
Şimdi o bahçelerden eser mi var?
Her köşe beton, her sokak biraz ah..
Deniz hâlâ mavi, ama kıyılar dar,
Gölgesiz kaldı çocuklar, kuşlar…
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta