BEN SUSARIM
Sen geçersin içimden
Mısralarım tutuşur, kanarım
Dilimin ucuna gelmiş bir kaç sözcük ölür
Taştan duvar olur susarım
Çok ağladım ben, çok öldüm
Halepçede öldüm, dirhem dirhem
Beni gözyaşlarıyla emziren annemin,
Yanı başında kesildi soluğum
Bi çare gönlüm
Yine kapıldın yangın yüklü bir sevdaya
Hece hece, kelime kelime ezberledin mi adını
Bunlar iyi günlerin gönül
Gece yarısı sancıları başlasın hele
Bilemezsin
Hangi gece, saat kaçta, çığlıklarla uyandım
Siyah yağmurlarda gezdim
Yüzüme kamçı gibi çarpardı rüzgar
Ağıtlara dönmüş türküler sızladı içimde
Ve yokluğun bir mızrak gibi saplanırdı,
Bırak beni
Ateşten ellerinle dokunma yüreğime
Bırak beni
Ürperiyorum sen bakınca gözlerime
Kapandı gözlerimde o son perde
Ağlattın ve gittin
Uslandırma gönlümü
Bırak hoyrat kalsın
Sen gidince çok fazla yanmasın
Çok hırpalamasın kendini
Geceye sığınmasın
Eli ayağı tutmayan yatalak hasta gibi inlemesin
Bir akşam üstü çıksam şu buhrandan
Bir nefes alsam,
Son nefesmiş gibi çeksem derinden
Bir yolüstü hayratından su avuçlasam
Beti benzi atmış yüzüme çalsam
Bilirim sen düşersin aklıma
Bağladım gecenin gözlerini
Mumu yaktım, pencere açık
Dayadım yanağımı paslı pencere parmaklığına
Diktim gözlerimi o uzun yola
Uyudu şehir, uyudu nefes alan her canlı
Korkma görmez kimse, hadi çık gel
Ben sende, bir ben olmak isterdim
Susam tanesi kadar bir ben
Alt dudağınla, çenenin arasında
Gül kokulu, nefesinle bağlansam hayata
Sen soludukça ben yaşasam
El ayak çekildi
Şehir uyudu
Gece bile uyudu
Bir ben uyumadım sevdiğim
Sabahı bekledim,
Sana koşmak, sana gelmek için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!