Bağladım gecenin gözlerini
Mumu yaktım, pencere açık
Dayadım yanağımı paslı pencere parmaklığına
Diktim gözlerimi o uzun yola
Uyudu şehir, uyudu nefes alan her canlı
Korkma görmez kimse, hadi çık gel
Ben sende, bir ben olmak isterdim
Susam tanesi kadar bir ben
Alt dudağınla, çenenin arasında
Gül kokulu, nefesinle bağlansam hayata
Sen soludukça ben yaşasam
El ayak çekildi
Şehir uyudu
Gece bile uyudu
Bir ben uyumadım sevdiğim
Sabahı bekledim,
Sana koşmak, sana gelmek için
BİR BİLSENİZ NE ÇOK ÖLÜRÜM
Bir bilseniz ben ne acılardan geçtim
Ne yokluktan, ne yoksulluktan geçtim
Acıların kıyısında büyüttüm umutlarımı
Sütten kesilen düşlerimi, gözyaşımla suladım
BİR ÇOCUK AĞLAR
Birazdan kapanır demir kapılar
Kudurmuş bir gece kör karanlıklar
Bir cehennem olur ranzam yastığım
Gözümde uykusuz bir çocuk ağlar
Gözlerin geçer gözlerimden sesszice
Göçmen kuşlar gibi sahipsiz ve evsiz
Bir bulut bırakır kirpilerime
Birde siyah bir efkar, yüreğimin taa içine
Bir lisanı olmalı bu özlemin
Bir anlatanı birde anlayanı olmalı
Bir yerlerde bir kadın sustu, biliyorum
Gökyüzü yasa büründü, bulutlar utandı
Öldü sevda türkülerindeki ezgi
Bahçedeki tomurcuklar, açmamaya yemin etti
Bir yerlerde bir kadın sustu, biliyorum
Bir sahil kenarıydı
Saat gece onbir sularıydı
Acıyla depreşen yüreğimizi avutuyorduk
Ve buğalara haps olmuştu gözlerimiz
Denizin sessizce mırıldandığı şarkıya eşlik ediyorduk
Zar zor yaktığımız ateşimiz vardı
BİR SEVDADIR KAVGAM
Uzar gider bakışlarım ışıltılı bir sabaha
Avuçlarımda küflenmiş bir parça hayal
Ve düşlerimde uyanan bir eşkiya gülüşü
Adı sevdadır yüreğimdeki bu kavganın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!