Berna Karaoğlu Şiirleri - Şair Berna Ka ...

Puslu bahar sabahı senfonisinde
kaybediyorum kelimelerin çok sesli tınısını yüreğinin.
dalga dalga vurduğun kıyılarım
hiçsizliğin son deminde artık.
düşlerimize ne oldu be can.
kuralsız hesapsız çok mu harcadık,

Baharmış laf....
Nisan vurdu yüreğimi akşamüstü es zamanlarda...
bi haber...
içim dışım bir kentimde,
denize nazır gülüşlerimi çaldı mekansız hüzün..
hükümsüzdür sözlerim

Bir ihtilal karmaşasında gözlerinden içtiğim zehr-i sevdayla
Kanamalı tebessümleri serdiğim yollarda yürüyorum
Duvarlara çarpa çarpa yaralanmış cesaretimi sınıyor zaman
Gücümü bir nefeslik ah’larda harcıyorum boşuna
Issızlığını sürüyorum gözyaşlarıma
Günüme eşlik eden yokluğuna isyanımı satır aralarına gizliyorum

Aç yüreğinin perdelerini,açıl yeni ufuklara anların coşkusuyla
gülümse kaderine
erken insede karanlık,üzülme dön yüzünü güneşe
gülümse aynadaki aksine
varoluşun bir armağan,yaşa! hisset!
gülümse yalnızlığına

Özlemin tanımı yok!
Kalp kapılarına kilitler vurulsa da,
Saklı kalsa da yüreğinin matemi
Uzak şehirlerin kasvetin de bir düş olsada özlenen,
İnadına bir dışavurumla
Kuşun kanadında,kalp çarpıntısında

Heyhat....... hayat.......!
verilen replikleri kekeme bir hüzünle derleyip,
arşınlıyoruz sahneyi bir baştan bir başa
can hasta, susmakta suflör,
ne kadar susulacaksa

Belli ki dostların alacağı var benden
Bir yalnızlık daha borcum olsun ne çıkar
İyi günümün neferleri toplanın gidiyoruz
Kötü günüm bekler kapı ardı

Provası yapılmış ayrılığın
oyuncularsa çoktan terk etmişler sahneyi
Sahne ıssız / koyu.
Sahne yalnız...
hayal replikler gibi
Can’sız

İtirazım var bugün kendime,benden olana
Sevdayı taşımayı bilmeyen gönüllere
Öylesine ağızdan çıkan her seviyorum a
Vurdumduymaz sözcüklerle yüreği dağlayana
Pramparça gizli saklı düşlere
Bencilliğin kırdığı kalplere.

oysa hicazdı sevmeler......
adının ilk harfi düşünce satıra
kanardı sol yanım ilmek ilmek,
dökülürdü kağıda asimile edilmiş
yıpratılmış bir kaç damla menekşe
içerdi düşselliği her harfte, giz di yüreğin