Berbat bir yok oluş bu yaşadığımız
Ne kadar çoğalsak ta
Bu gitgide azalış
Kanserli hücreler gibi sarıyor her yanımızı
Sıradan bir dünyanın
Önemsiz insanlarıyız artık biz
Ağız dolusu gülmeleri tarih kitaplarında bıraktık
Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Devamını Oku
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Insan olmasi engellenmis insanlar olduk artik,umursamaz,vurdum duymaz.Ama katiliyorum ' böyle bitmeyecek bu hikayenin sonu'Kaleminize ve yureginize saglik.
yok oluşlarda cogalıs
gezer dururum
serserı
huzunlu
acılı
ama yenıden
gulumseyebılmeye......
sevgıyle, saglıkla, esenlıkle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta