Sabaha çıkmayı umut etmeyen yüreğim ve ben baş başayız yine,
Her zamanki dik duruşu
Ama bir o kadar yorgun,
Öylesine bezgin haliyle,
Gecenin karanlık yanına yaslamışım
Beni bana bırakmayan zihnimi
Ve kör karanlık kuyulara atmışım
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
