Beni solumdan astılar Şiiri - İlyas Gült ...

Mahşer yeri şimdilerde can evim,
Hesabı ağır kitaba günah yazılmış,
Her harfi bir rüzgarda alev almış,
Ölümü ecel saymayın,
Beni solumdan astılar...

Vardığım sıla gurbete dönüşmüş,
Yaşama hevesim yağmalanmış, sömürülmüş,
Gelmişime geçmişime bile sövülmüş,
Ölümü ecel saymayın,
Beni solumdan astılar...

Koca dünya dar geldi, duygularım oldu ziyan,
Kulağımın duyduğu her söz koca bir yalan,
Geçmişi temizlemeye yetmiyor zaman,
Ölümü ecel saymayın,
Beni solumdan astılar..

Kahır mektupları yazdım durdum,
Çoğu zaman hayallerim ile avundum,
Yanlışlar girdabında acımasızca kavruldum,
Ölümü ecel saymayın,
Beni solumdan astılar..

Dertlerimi sigaraların külün de söndürdüm,
Her çektiğim duman da başımı döndürdüm,
İçimde yaşattığım insanları öldürdüm,
Ölümü ecel saymayın..
Beni solumdan astılar..

Canımı bilmeden yaktılar sanmayın,
Söylenen güzel kelimelere sakın kanmayın,
Kimsenin sözü gerçek değil inanmayın,
Ölümüm ecel değildi,
Beni solumdan astılar..

Yeri geldi duvarlarla uzun uzun bakıştım,
Bazen iç sesimle kısa kısa atıştım,
En son yüzüme bakıp tartıştım,
Deliliği kader saymayın,
Beni solumdan astılar..

İlyas Gültekin ve sevda yelleri ortak çalışması..