Hayattır bu hiç bilinmez,
Göz yaşlarım oldu dinmez,
Meyve bile hamken yenmez,
Beni mutluluğa götür.
Bu dünyayı yaradan rab,
Meşaggatide yükledi,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
'beni mutluluğa götür'
manilerle
bir çiklet çiğnemelerle
işte seni götürüyorum
aklımın köşesinde
şiir ülkesine
seni burda bırakıyorum
götürdüm işte
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta