Beni bir yaza gömdülerdi bir zaman
Her yer olabilecek bir kuytulukta
Bir kadın vardı bir balkonda
Sesinde yaralı bir gül olan
Hayat ve mevsimler aynı şeydi
Uyku kadar derin bir suda boğulurken
Bir günah işledim bin af diledim
Üstünde durmasan ne kaybederdin?
Hemen her fırsatta bir tokat gibi
Yüzüme vurmasan ne kaybederdin?
Neyin eksilirdi beni affetsen ?
Devamını Oku
Üstünde durmasan ne kaybederdin?
Hemen her fırsatta bir tokat gibi
Yüzüme vurmasan ne kaybederdin?
Neyin eksilirdi beni affetsen ?
Bir zamanlar Milliyet sanat gazetesinde yüreği büyümüş çocuk tanımlaması yapılmıştı Ataol Behramoğlu için. Hakkaten öyledir...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta