Yol ve yolculuk, belki de bitmeyen çile… Neyi değiştiriyor, kurtuluyor musun anılardan?
Kaçış bu, kaçışın ta kendisi,
Nereye kadar kaçış, belki bir arayış, o da neyi bulana kadar?
Bulsan da anılar boğar atar adamı boşluğa.
Boşluk neresi ki, var mı böyle bir olgu?
En iyisi karanlıkta yaşamak…
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
