Dünya da onca dostum diyenleri çok gördüm,
Ne bileyim gardaş dost sandım dostçana övdüm.
Bunlara kızdım da şu seven kalbimi dövdüm,
Söyle nasıl inanayım, ben dostum diyene.
Düşenleri kaldırdım da ben merhamet ettim,
Dost dedim canımı koydum da, yolundan gittim.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta