Nufus kagidinda artik ismi okunmayan mevsim yolcuydu
Kiyisindan kösesinden bellimbelirsizlik tembih edip zamana
Kelepcesiz tutsakligini kendine götüren düse kalkalar
Halkalanarak dolanan evden barktan yoldan direkten haric heryeri
Yikik hanlarla kirik köprülerle beldesiz pinarlarla süre savrula
Yazgisi hic degismeyen eski defterlerde hece söküp
Kanayan yarasi hic dinmeyen hallerin nutku durgun dillerini
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta