Bekir Dalkıç Şiirleri - Şair Bekir Dalkıç

Bekir Dalkıç

Daracık bir alanda,
Geçer onca ömür eğer ömürse.
Kim bilir sen kimsin?
Kim bilirdi seni yazısız toprağa gömülsen?
Ezilen de dokunan iplik.
Dokuyansan sen kilimsin.

Devamını Oku
Bekir Dalkıç

Baba nedir?
Sence nasıl olmalıdır bir baba?
Sığışıp bir kalıba, sırf dürüst bir yaşam uğruna,
Çocuklarını aç, yırtıklarını yamalı bırakıp,
Sabrın sükutunu çiğ çiğ yiyen,
Kan kusup, kızılcık şerbeti içtim diyen midir?

Devamını Oku
Bekir Dalkıç

Herkes kendine ısınacak bir ateş arayıp arayıp, buluyor en nihayetinde illâ, 
Peki ya o yanan odun hangi ağacın odunu, kimin umrunda?
Birilerinin hayrına yağıyor gibi yağmurlar, yağıyor yağmasına nitekim,
Herkes kaçışırken bir saçak bulup altına,
Sırılsıklam ıslanan kimin umrunda?
Şiirler yazıyorsun kah damla damla kanıyor düşünce, kah uyanıp ürperiyor duygular üşüyünce.

Devamını Oku
Bekir Dalkıç

Kafalarınız birer kaypak.
Ayaklarınız kör aptallar.
Kırk ayağınızda kırk kırık.
Yirmişer sağ, yirmişer sol.
Gidiyorsunuz çizerekten zikzaklar.
Bir o tarafa, bir bu tarafa.

Devamını Oku
Bekir Dalkıç

İlk önce eşim hissetti hasta olduğumu, ben bilmezken.
İlle de git dedi, gitte bir bakıt hastahaneye.
Öyle güzel ilgilendi ki hemşire, baktım hepsi de çok ince.
Aradı ardı ardına kardeşlerim, en çokta kız kardeşim.
Günde en az beş kere.
Kimse söylememiş anneme üzülmesin diye,

Devamını Oku
Bekir Dalkıç

Kitaplar, kitaplar, kitaplar.
Kitaplar sence neye yarar?
Hiç düşündün mü bunu?
Nedir sence kitapların işi?
Eğer bana sorarsan, kitaplar tutuşturmaya yarar ocaktaki ateşi,
Sıcacık bir yuva için.

Devamını Oku
Bekir Dalkıç

Köpeğin olayım ister öp ister tekmele ama bekletme beni boşlukta.
İster bağla bahçene, havlayayım gelene geçene,
İstersen al içeri de kıvrılayım dizinin dibine.
Yada kapat mahzene.
Yeter ki yanında olayım bir ömür.

Devamını Oku
Bekir Dalkıç

KOPMAZ

Bir fırtına kopar bazen, çatılarından alır hıncını evlerin,
Uçar da nasibolur kafana da bir parçası.
Küt diye!
Sel gelir gürül gürül, kayar toprak yukardan.

Devamını Oku
Bekir Dalkıç

Kızını kaybetmiş babalar gibiyim parkta.
Uzaktan sanki sesini alabiliyorum.
Betonlar dökmüşler ayaklarıma sözde.
Artıyor ağrım, atamıyorum adım.
Ne gidebiliyorum, ne kalabiliyorum.

Devamını Oku
Bekir Dalkıç

Param yok ama şeyim var.
Mülayim bir köpeğim var.
Veririm almaz ben al demeden.
Bilmem ne bulur benim gibi bir delide.
Hem huysuz bir ameleyim ben.
Hem de yoksul bir hademe.

Devamını Oku