En karanlık geceden, dönüyorum sabaha
Biraz yorgun ve kırık duygularla
Solgun sokak lambaları karşılıyor
Islak kaldırımlarda açan
Begonvil çiçeği gibi ömrüm
Aynı rengin farklı tonlarında yaşanıyor
Sessizleştim
Kalabalığın orta yerinde
Kelimeler düğümleniyor boğazımda
Haykırsam çığlığım askıda kalıyor
Begonvil çiçekleri arasında
Sessizleştim
Büyük caddelerin, küçük kaldırımlarındaki
Köşe başlarında bekleyen
Sadece rüzgâra kokusunu veren
Mor begonviller gibi
Karanlık sokağın tenhasında koşmalı
Begonviller ülkesinde
Baharı koklayarak
Bir düşün orta yerinden uyanmalı
Begonvillerin kokusuna ulaşmalı
Yalınayak, yağmur altında, öylesine
Kayıt Tarihi : 16.6.2022 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!