7 Nisan 1932 - 7 Haziran 2012
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Kimisi at sokar yediğin ete
Günahtan, hileden, haramdan öte
Zulmet kuyusuna düşersin bebek.
Yukarıya gitsen 'köle' sayarlar
Aşağıya insen tefe koyarlar
Her saat bir başka renge boyarlar
Baktıkça sen sana şaşarsın bebek.
Önün bal-petekli, elin mühürlü
Omuzun kötekli, dilin mühürlü
Haftan ipotekli, yılın mühürlü
Aydan, günden mahrum yaşarsın bebek.
Sevgimiz rüşvettir seversek seni
Aldatmak içindir ne versek seni
Kalleş çağımızla eversek seni
Gerdeğe girmeden boşarsın bebek.
(Beşinci Mevsim)
Abdurrahim KarakoçKayıt Tarihi : 8.8.2001 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mekanı cennet olsun
hayatın iççindeki olumlu - olumsuz, iyileri ve kötüleri biliyorum lakin bunu dünyayı taşlayarak yapmaktan hoşlanmıyorum.
evren büyük bir makineden daha çok, bir DÜŞÜNCEDEN İBARET..... neyi düşünürsek o'na dönüşmekte.
şöyle düşünüyorum : Yaradan dünyayı ve bizi yarattı, ve bir çok şeyleri de ekleyerek. biz böyle yaparak Yaradan'a şikayet etmiş oluyoruz kanımca.
keyifle ve arzuyla hazırladığın bir sofrada, beklentin nedir?
söyleyeyim:
* beğenilmek,
* takdir görmek,
Ve....
sevildiğini bilmek.
lakin bunların hiçbirini görmediğin halde bu ne biçim sofra sözü duyuyorsun!
böyle değil midir?
bizlerde Yradan'ın sebepleriyle kurduğu bu dünyaya ne BİÇİM, NE KÖTÜ diyoruz sürekli ve sürekli
.......
şiirin genel içeriğini de sevmedim, Yazarımı ise çok severim.
Allah, taksiratlarını affetsin amin!
Allah, taksiratlarını affetsin amin!
TÜM YORUMLAR (27)