Fecir bu olmalı, karşı tarafın bulutları kızıl bir şerit, martılar
ve kargalar işe başladı, eski bir arabalı vapur ki karabatak imgesi,
sefere katılmak için iskeleden kalkıyor, İstanbul yavaş yavaş güne
başlıyor. Ay ile Venüs, ayın hilâl hali ve Venüs bir iz sürücü, açılan
mavilikte yol alıyor, arabalı vapur kayıyor mavinin sâkinliğinde,
bir tanımsızlık hali, sözcükler yetmiyor ya da benimki yetmiyor,
uyku tutmaması ne güzel!
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta