Diyelim ki yağmura tutuldun
Islanmak aşk eyledi seni
Başı önünde yürüyen insanları özledin
Ve sadakat koksun istedin toprak
Kirlenmiş ne varsa dökülsün bekledin
İşte onu Eylül'de göreceksin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta