Saçların uzun, kara
Gözlerin bağra yara
Aşkın tinimi sara
Gül yüzlü güzel Aykız
Kokun içime dola
Bulutlar arasında yıldırımım öyle bir gün çaktın
Gün sendin, ay sen; gök sendin, deniz sen
Ötüşürken kuşlar ağaçlardan ve güneş ısıtırken
Kor olup gözlerimden gönlüme akarak düştün
İstanbul seyretti, ben seyrettim güzelliğini
Bir daha dokunur mu ellerin ellerime
Ve bir daha değer mi gözlerin gözlerime
Senli güzel günlerden sonra artık sevgilim
Hasretlik mi karşılık onca emeklerime
Gittin ya demek yalanmış gülüşmelerimiz
Hatırandır dünyalar güzeli eden
Hatırandır tebessüm ettiren
Şimdi baktığım fotoğraflarında ne bir ruh
Ne bir sevgi fırlar karesinden
Hatıran olmasa yaşatamazlar
Hatıran olmasa ne kıymeti var güzelliğin,
Daha yolun başı
Yapacak çok şey var hayat
Yapılacak çok iş
Zamansa bir ömür; dar hayat
Ölüme gidecek
Kayboluyorum duygularında
Sımsıkı sarmak geliyor içimden seni, uzaktasın
İşgal ediyor zihnini bilmediğim düşünceler
Ve mahvediyor hisleri seni
Tam bu anda ellerini tutmak istiyorum, uzaktasın
Bir yolunu bulsam gelebilir miyim sana
Ellerin kaydı avuçlarımdan dünyaya
Kalbimle ruhumu da ekleyip yanına
Sönerken ışıklarım yeller değiyordu şalına
Sonra diz çöktüm sensizliğe, idama
Nazlı gülüşündeki ebedi saadeti bahşet
Gönlümün cennetinde sarayları sana vereyim
Aşk bahçelerime ırmak diye saçlarını akıt
Bin bir türlü çiçekten sarayına tahtlar dereyim
Kapkara saçlarınla karşındaki masmavi ufka bak
İlayda,
Sen artık çöldeki Mecnunun Leylası gibi
Ferhat'ın Şirini gibi bir masaldan
Ara sıra aniden gözlerime düşen
Sonra arsızca kalbimin
Bir odasından bir odasına koşan
Dört nala uzaklaşıyorum zamandan
Kabrine kaçıyorum benim olmayan diyardan
Öldüğün gün kül olduğum ağıtlarından
Kurtulup yaşayamıyorum İlayda
Bir sonbahar gecesi üzerime yağdı saçların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!