Barış Korkmaz Şiirleri - Şair Barış Korkmaz

Ben bana düşman iken; nasıl mutlu olayım
Nasıl gülüp, eğlenip,kendimi kandırayım...

Yaşıyorda, yaşamıyorum kendi gözümde,
Tek merakım hakkımdaki son hükümde...!

Bir boşluktayım zaman zaman
Yer kayıyor sanki ayaklarımın altından....

Ne olur geçip kendimden desem,
Bir tek A l l a h yalnız A l l a h A l l a h!

Siz gittiniz, ben kaldım sınıfta bir başıma.
Tek tek gezdim oturduğunuz yerleri.
Seslendim,dokundum hiçbiriniz yoktunuz yerlerinizde.
Ama çocuklar gözlerinizi bırakmışsınız geride...

Gözleriniz ne kadar derin...

Toprağın altında diriler yaşar,
Üzerinde ölüler....
Ölmeden önce ölenler;
Zaten hep diriler...!

Gökte nasıl kanat çırpar şu kuşlar
Bu eşsiz sesi nasıl çıkarırlar?

Şuur seviyesi değiştikçe, hakikatte değişirmiş gerçek;
''Ferdi hakikatte'' en büyük gerçek; sadece hayret...!

Volkanlar koparmış insanda,
Çağlayanlar,gümbür gümbür...
Kimi zamanda bir deniz,
Öyle saf,öyle temiz, öyle sakin...
Gece sessiz,ıssız ve tenha,
Şu kara gökler tam bir muamma...

Orda,burda,şurdayım,
Bir vardayım bir yokta...
Yakın sanırken kendimi!
Sonsuz uzaklardayım....