Bir şey sanır kendini zaman zaman,
Bunca varlık dururken kainatta,
Ne tuhaftır şu insan...
Ne büyük çile imiş,
Ne bitmez işkence,
İnsanın savaşı;
Kendi kendisi ile!
Rahman dan bir emanet bildim.
Ne idin, kimdin,nereden geldin?
Hiç beklenmedik anda,
Gönlüme bir ateş yaktın..
Ne adını sordum, ne yaşını...
Bir kez gördüm yalnız o manalı bakışını.
Ne kendimden haberdarım ne afaktan,
Bir haber verin bana dünyanızdan.
Ne garip bir hal bu,hangi kelime ile,
Bilemem nasıl anlatayım?
O ndan başkasını göremem,yalnız O na yanarım.
Zatını Sen bilirsin bizimki sadece malumat.
Açıp serebilsem ruhumu yerlere.
Hadi olun derman desem derdime.
Suskunluğuma bakıp halimi görmeyenlere.
İlacınız,çareniz varsa kendinize kullanın.
Ne yapıp yapın, Allah a varın.
Ne olur ne olmaz bilinmez,
Vuslata ermeden bu oyun sona ermez...
Buldum ben kendimi sende.
Sen nerdesin ben nerde...
Dostum,sevgilim hocam.
Ben nerdeyim sen nerde...
Seninle iken mutlu,huzur doluyum
Sensiz yalanlarda,ıssız karanlıklardayım.
Gerçek kumarbaz benim,
Sermayeyi yedim, bitirdim;
Yüzüm kara, kapkara...
Sen yükselttikçe,
Düştüm ben hep çukura.
Bomboşum ben,ben bir hiçim.
Bir gece, ölümü öyle hissettim ki;
Bir daha asla ölmeyeceğimi anladım.
Ve kaderi öyle yaşıyorum ki;
''Senden sana kaçıyor,senden sana sığınıyorum.''
Aynalar bakıyorum göstermiyormusunuz kendimi bana.
Aynalar neden küssünüz hayata.
Aynalar konuşan dilleriniz gerçeği söylemiyor.
Aynalar üzerinizi toz,toprak,duman,is bürüyor.
Aynalarda saklı dün,bugün ve yarın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!