Baküs'ün Bağ Bozumu Şiiri - Müntehir Uyar

Küçüklüğümün elimden tutup giderken söyleyeceği kelimelerle bitirmek isterdim hikayemin sonunu.

Ne var ki bağ bozumundayım ömrümün

Irgatlar salkım salkım kopardılar anılarımı

Dişleri kör, paslı testere kanatınca derinizi nasıl canınız yanar bilir misiniz?

Arılar da konmaz olur üzerinize.

Sepet sepet taşınırsınız Ağustos'un sıcağında omuzlarda.

Son bakışınızdır sepetin boşuklarından tapınağınıza.

Biraz daha dur diye bağıran bir kaç nefirge kalmıştır arkanızda.

Gediz'in sularından geçerek başlayan yolculuğunuz posatanın etkisiyle sona yaklaşır.

Yere serilirsiniz acınız süzüldükten sonra.

Canınızı yakacak kimse kalmamıştır.

Güneşten başka da yoldaşınız yoktur artık.

İnsanlar sabırla bekler acılarınızdan sıyrılışınızı.

Arıların da bildiği çok şey var der
Ve yeşilden kahverengiye dönen yolculuğunuzun kıymet bilmez ellere savruluşunu seyre koyulmasını beklersiniz insanların.