Dağlar benim dertlerimin dermanı
Efkarı üstüme yıkıp da gitti
Yüreğimde bağ bozumu zamanı
Koynuma hançeri soktu da gitti
Ben onu sanmıştım ruhumun eşi
Ruhumun gıdası bedenin aşı
Bir bağ bozumunda çaktı ateşi
Harmanda emeğim yaktı da gitti
Hakikate karşı kör imiş gözüm
Zerre yüreğine değmemiş özüm
Bağ bozumu yemiş söylenir sazım
Mızrabı kalbime çaktı da gitti
Tuttuğum kalemim bire bin yazar
Kalbime kazdırdın sahipsiz mezar
Bağ bozumu yiyen beyhude gezer
Kafama kurşunu sıktı da gitti
Sen aranan ışık olsaydın eğer
Çıkarsız bu aşka verirdin değer
Bağ bozumu göbek adınmış meğer
Kendi lakabını taktı da gitti
Bu ozan umuda olmuş aşina
Sana bel bağlamış boşu boşuna
Bağ bozumu yazın mezar taşıma
Ömrümün üstünden aktı da gitti
Ozan Ali Aydın 2
Kayıt Tarihi : 3.12.2019 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler efendim
TÜM YORUMLAR (8)