Bir gün çocuk gözlerle baktım insanlara
Ne kadar büyüktüler
İlginç şeyler söylediler yaşama dair
Masalmış.
Siyasetçi gözüyle baktım insanlara
Nutuk çektim, umut tohumları ektim
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Ne diyebilirim ki!.. Gerçekten çok güzel!.. Bazan böyle eder dizeler insanı.. Sözcükleri çoktan tüketmiştir ve sadece, yürekten bir 'Çok güzel!' diyebilir insan!.. Pompei'nin çılgınlığına maaş kuyruğunda düşüp kalan ihtiyarın son nefesini katık edenler geçti aklımdan!.. Tam da dünyaya çocuk gözlerle bakmak için uyandığım bu 23 Nisan gününde!.. Ağladı içimdeki çocuk!.. Çok ağladı.. Bundandır belki de bugünü bulması Nisan yaağmurlarının nicedir... Oysa 23 Nisanlarda benim çocuklar için ilk dileğim, güne gülümseyen, ısıtan ve coşkulu bir güneştir!.. Ne yazık ki; siyasetçilerin ve entelektüelliği yozlaştırarak entel geçinenlerin bulutları örtüyor gökyüzünü.. Ama yine de biliyorum!.. Orada güneş!.. Ah, bir esse insanlık rüzgârı!..
Yüreğinize sağlık!.. @}--;---
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta