vakti geldi ayrılığın
ve sen dönmemecesine kapıyı çekeceksin yüzüme
biliyorum duvarlar susacak
ağır bir karanlık çökecek geceme
benzim açmayacak
yoktun yürüdüğümüz caddelerde..
bakındım sokak sokak
bakındım köşe bucak
yoktun!
yokluğundan korktum...
ne zaman seni düşünsem
bir şeyler kopuyor içimden.
dökülen sen yaprak yaprak
ben bir sonbahar rüzgarı
keşkelerle biten bir aşkın
adaletsiz tanrıçası...
bu şarkı dilinde
bir ağıt olsun
dinledikçe kalbin
hasretle dolsun
uykudan uyanıp sarıldığın
yalnızlık senin de
bir gece buldum seni
bir gece kaybettim
sanki bir çocuktum
dizinde uyuduğum
masallar anlatırdın
bir papatya yaprağında ararken seni
incinen gururum olur ele düşürünce sevgimi
hasreti zor yalnızlığı kor
sevda nöbetindeyim
sefası yok cefası çok
düşürdüm elimden yitirdim aşkı
soldu zamansız hayatımın baharı
başka gözlerde aradım bendeki sevdanı
sen gibi can bakan olmadı
seni hep kıyılarda aradım
sana ilk şiirimide bu kıyılarda yazdım.
sahile vurdukça her kimliksiz not
senin diye bağrıma bastım.
..
acıtmadı yokluğun dönmediğin kadar
neredesin nerde?
yaşayamadığım geçmişim nerde?
bir yaraydın içimde defalarca kanattığım
bir yağmurdun altında sırılsıklam kaldığım
ve bir hayal çığlığında uyandığım
senin bir türlü anlayamadığın!
intiharlara kuşanırım kör karanlıklarda
son içimlik sigarayla
ben tetiğinde yollarının.
dona kalmışım bu sarhoş akşamlarda
nöbetindeyim sokağının
ellerimde ellerinin kalıntısı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!