yüreğim dayanmıyor
bu aşk acısına
al canımı Allah(c.c) 'ım
onsuz yaşamaktansa
oy benim gönlümün
ayrılığı ben seçmedim ki
ne diye bu özlem!
ne diye bu hasret!
her parmak işaretlerinde başımı öne eğip kaçışmalar
hep aynı gün
hep aynı saat
sende bir anda terkedip gittin
neden beni sensizliğe mahkum ettin
hani bir şarkımız vardı dillerden düşmeyen
sen beni gençliğimden sevdamdan ettin
sen beni dünümden yarınımdan ettin
an gelir korku alır bedenini,titremeye başlarsın
ölümün kokusunu hissedersin burnunda
içine ateş düşer o an yanarsın
kimselere duyuramazsın sesini
sadece sen ve vicdanın varsın
ikinizde birbirinden ürkek ve tedirgin.
pazar günüydü
dertler günüydü
yeni uyanmıştım uykulardan
sen vardın hep sen
görünce ağlardım
meğer bu aşkın miladi
çoktan dolmuş
dövünürken dizlerime.
dönüşü olmayan yolların en kaypak yamacında
gülümsüyordun içten içe
yazılanlar pişmanlığın varsayımları
düşündüm seni sabahlara kadar
yangınım sönmedi bu yağmurlarda
yalnızlığı seçtim içimi kanatana kadar
acısı dinmedi yine bu sabahta
nasip değilsin yalan dünyada gönül yarama
unutulmuş her ne varsa
sahibini bekleyen bir valiz gibi
ve ihtiyacımız olan tek bir anons
oysa bu garda hiç bir aşkın izine rastlanmamış
bulunan bütün deliller
platonik bir aşkın ipuçları
biliyorum!
bu son olmayacak isyanım.
ben yine giden sevdalara ağlayacağım
ben yine solacağım sensiz baharlarda
için için ağlayacağım
biliyorum!
geçer bir ömür
geçerde biter
bendenin dünyaya kalır
sanma ruhunda burda...
nohut tanesi iyilik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!