zamansız esiverdi ayrılık rüzgarı
kurumuş gül misali soldurdu bu canı
savurdu gönlümü aldı gitti anıları
bitmeyen çilem oldu gönül fırtınası
gönlümü yerle bir edipte gitti
gitmeli buralardan
bırakmalı her ne varsa
ardına bakmadan koşmalı
unutmalı her ne varsa
kaçtım gözlerinden
gidersen
susar şarkımız dillerde
selamını keser gün ışığı gelmez beklenen aydınlık
acı bir dudak bükmesi yer eder içimizde
katran sular dökülür başımızdan
çıldırtan sessizlik başgösterir kulaklarımızda
bir elinde bira bir elinde sigara
gezer avare avare bu boş meydanlarda
yanar gönlü yanar bir vefasıza
ortada aşk meşk yok hepsi palavra
kız desen o hep bi havalarda
sanırsın zamanla unutulur sevgiler
biriktirir seni ağlayamaz gözler
öyle bir içlenmişimki
hasret çalar akşamlar
haberinde bile olmayacak
gideceğim düşlerinden
ne varsa sana dair
söküp atıp içimden
olmaz yok yok
seni bilmem ama
bana zor geliyor bu ayrılık.
gönlümüz bu acıyı kaldıramaz.
yüreğimiz bu meçhul cinayeti örstbas edemez.
vurur ayrılık vurur geceler alışılmaz.
yar uzakmısın bana?
seslensem duyarmısın sesimi?
yar uzakmısın sevdiğine?
bir daha severmisin ölümüne?
hasretim! öyle hasretim ki sorma
sanma!
ayrılıkla mutlu olan var dünyada
her giden bir ah alır kalanlardan
gidenler mutlumu olur sanıyorsun
aldanıyorsun!
sende kanıyorsun zamanla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!