Babasız Kalınca Bir Çocuk Şiiri - Yorumlar

Babalar ve Yavruları // Hayatın Mensur Şiirleri // Önder Karaçay
İstenmediği kadardan fazla,
İstenen adamlardır babalar.

Yeri gelir kızan,
Her işe burnunu sokuyormuş gibi gelen,
Sinirlenen, sinirlendiren!
Adamlardır babalar.

Aynı zamanda koruyan,
Özlenen ve anlamı yokluğunda,
Daha büyük mana kazanan adamdır,
Babalar.

Bir çocuğun genlerinin yarısıdır,
Çocuğun biraz irisidir babalar.

İyilik ve huzurun sembolü,
Yastık gibi yaslanılan,
Sırtı yere hiç gelmeyecek sanılan,
Yaşamı aşmış adamlardır babalar.

Gemi iskelesinde iple tutunulan,
Uyuşturucu işine bile adı karıştırılır,
Yine babalardır.

Ne ağır kelimedir baba..Yavrulara!

Yaşamı katlanılabilir yapan,
Bir insanın alabileceği hayatta en büyük unvandır,
Baba..

Her konuda destek olmaya çalışan, sabırlı,
Anlayışlı ve çoğumuzun,
Taptığı insanlardır babalar.

Benim babam dediğimizde,
Babayı anlatmak için,
Başka bir kelimeye ihtiyaç duyulmayan,
İnsanlardır babalar.

En çok kırdığımız, kızdığımız,
Yalnız hiç kırılmadığımız,
Annemizden sonra en sağlam,
Dayanağımızdır babalar.

Evin direğidir,
Tahsilat bürosu gibi,
Her faturanın kendisine kesildiği,
Ve itiraz etmeden ödeyen adamlar babalar.

Bir çocuğun gözünde küçükken,
Çok şey bilen, ergenlik döneminde hiçbir şeyden anlamayan,
Yetişkinlik çağında haklı olan adamın ta kendisidir babalar.

Son noktayı koymazsam şiire,
Kelimelere, kitaplara sığmayan,
Anlamını daha da zorlaştırmadan,
Anlaşılması gereken insanlardır babalar.

Önder Karaçay

Mana derinliği olan harika dizelerdi, baba çınar ağacı gibidir meyvesi olmasa da gölgesi yeter insana, tabii bazı değerlerin kıymeti kaybedilince anlaşılıyor ama güzel bir hatırlatma olmuş babasını henüz kaybetmeyenler için ellerine yüreğine sağlık tam puan diyor esenlikler diliyorum.