Babamı düşünüyorum

aramızdan ayrılan
ebedi yolculuğa çıkan
babamı düşünüyorum
bul
bulabilirsen diyorum
bayram sabahlarında
o mübarek yüzünü
öpmek için ellerini
sarılmak için doyasıya

varlığı
su serperdi
daralan yüreğimize
hayata güvenle bakardık
hata ve sevinçlerimizde
koşardık
korkardık
bul şimdi diyorum
bul,
konuşmak için
koklamak için
yollarımızı aydınlatır
engelleri kaldırırdı
çareleri bulur
tamirler yapardı
en güzel günlerinde
bol kahkaha atardı
tanıdık-tanımadık herkese
selam dağıtır
ahbap olurdu
en çok pazarcılar severdi
ayaküstü takılır
aynı dillerden konuşurdu
bul şimdi diyorum
bulabilirsen
herkesin pamuk amcası
babamı

babama
çok geç kaldım
çok geç
namazı kılınmış
defnedilmişti
ilk ziyaretimden aklıma gelen
toprağı taze
gülümsüyordu
hissettiğimle aynı
bir fotoğraf
mütebessim
ak sakalı nurani
evin duvarında çerçeveli..

Mustafa kaya
20.06.2007 / Ankara
www.mustafakaya.net