Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Çok teşekkür ederim samimi yorumunuz için ,bilmukabele selam ve sevgi ile
En nihayetinde her yol çıkıyor kendimize
İnsanın içi ne sınırsız ne derince...
Emeğinize, yüreğinize sağlık
Selam ve sevgilerle...
Çok teşekkür ederim samimi yorumunuz için ,bilmukabele selam ve sevgi ile
Sayın Engin Demirci,
Yorumunuz ve beğeniniz için teşekkür ederim.
Selamlar
Fiil olarak.
Ayrılık var ama.
Ayrılan kimse yok.
Zaten öyle...
Aşkın girdiği açıklıkla, korku da gizlice içeri girer.
Size söylemek istediğim şu ki, eğer çok sevme yeteneğine sahipseniz, aynı zamanda çok acı çekeceksiniz.
Ana nokta bu!..
Ölümcül derecede zararlı olan ayrılık değil.
Ayrılık içinde olduğunuz fikridir.
Yüreğinize sağlık
Sayın Engin Demirci,
Yorumunuz ve beğeniniz için teşekkür ederim.
Selamlar
Benimse duyduğum -en nokta atışlı tespitti- Nazan Hanım çok teşekkür ederim.
Bâsar'la bakışın farkı hep ayrıdır bütün nazariyelerden...
Bunu doğrulamış oldu yorumunuz...
Var olun.
Sevgiler
Sevgili Huri,
Tekamül denen, tekerrürden, kasisten, çukurdan tekmil uzunca bir yol...dikeni çakılı ayrı mesele...
Bu yolda bilincin de gelişimsel süreçleri oluyor, her seviye ömrün bir dönemine denk geliyor.
Bu şiir zihnin adölesan dönemlerinden dökülenlerdendir. Tekerrür ayrıntıları değiştikçe büyüyür insan, yaş aldıkça değil.
Bu şiirin yeri ayrıdı ro sebeple.
Kıymetli yorumunla hatırlayarak, Ardımdaki yolu görebildim.
Kalbinden dilediklerine aynı ile icabet edilsin.
Teşekkürler, Sevgiler.
Sevgili Nagehan,
Yorumun için teşekkür ederim.
Şiir yazıldıktan sonra ona ihtiyacı olanlara da ait oluyor artık.
Kendini bulduğun satırlarla kalbine selam gönderdim,
Sevgiler.
şiir, insanın kendisiyle arasındaki mesafeyi derin bir içsel yolculukla anlatıyor. zihin, ruh ve kalp, farklı yönlere savrulmuş; kişi kendi iç dünyasında kaybolmuş. her adım bir arayış olsa da sonuçsuz. kalbin kırık türküsü, bu kaybolmuşluğu hüzünle vurguluyor. kendine yabancılaşma, hem acı hem de sabırla kabullenilmiş bir bekleyiş.
kalemini seviyorum sevgili Dengi, ne istiyorsan onlar gelsin hayatına, kocaman kalp bıraktım
Sevgili Huri,
Tekamül denen, tekerrürden, kasisten, çukurdan tekmil uzunca bir yol...dikeni çakılı ayrı mesele...
Bu yolda bilincin de gelişimsel süreçleri oluyor, her seviye ömrün bir dönemine denk geliyor.
Bu şiir zihnin adölesan dönemlerinden dökülenlerdendir. Tekerrür ayrıntıları değiştikçe büyüyür insan, yaş aldıkça değil.
Bu şiirin yeri ayrıdı ro sebeple.
Kıymetli yorumunla hatırlayarak, Ardımdaki yolu görebildim.
Kalbinden dilediklerine aynı ile icabet edilsin.
Teşekkürler, Sevgiler.
sabiha hanım şiirleriniz benim ruhuma o kadar hitap ediyor ki yüreğinize sağlık fersah fersah uzağım kendimden...çok beğendim
Sevgili Nagehan,
Yorumun için teşekkür ederim.
Şiir yazıldıktan sonra ona ihtiyacı olanlara da ait oluyor artık.
Kendini bulduğun satırlarla kalbine selam gönderdim,
Sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta