Aynada Yüzüm Şiiri - Yorumlar

Yılların yükü, fedakarlığın getirdiği, sorumluluğun yüklediği omuzlarımızdaki ağırlık. Sonsuzluğa giden annenin bıraktığı görev, ister istemez anneye benzetiyor yüzümüzü kader. gri gökyüzünün kederi, güneşle ortaya çıkan gökkuşağının güzelliği içimizde yaşattığımız umutlarımız olmalı o alacalı renkler. Unutmamak gerekir gülümsemeyi, tebessümleri yanımızda bize bakan masum yüzler varken. yüreğine, kalemine sağlık.

Fevkalade bir anlatım. gÖNLÜNÜZE SAĞLIK. (27/01/15 Salı : Günün Şiiri seçilen'İşte Ben O Köylüyüm''e yaptığınız yüreklendirici enfes yorum için buradan teşekkür ederim)

' Anaların kaderi kızlarına çeyiz olurmuş ' derler. Ön tekerlek nereye giderse arka tekerlek de oraya gitmez mi?...

Daha sizinle, o sıcak dostluğunuz ve güzel şiirlerinizle tanışmadan önceydi. Bir şiir yazmıştım. Adı HÜMEYRA... Tanıştıktan sonra da onu size armağan etmiştim. Sakın onu da unuttum demeyin. Kızlar, analarının döşeğine doğar ve on otururmuş sevgili öğretmenim. Şiiriniz içimde bir yerlerdeki yaranın kabuğunu kaldırdı ve kanattı. Kutluyorum şiiri ve sizi içten sevgilerimle...

Hümeyra' da, Hümeyra' ya...

Gözlerin bir parlak kurşundur, deler geceyi,
Kaderi vurmaya gücü yeter mi?
Hadi, bir kıyısından tutun sıkıca yaşama
Her son yeni bir başlangıçtır, unutma
Dertlerini göm bir dipsiz kuyuya Hümeyra
Sen, gülde çiğ tanesi
Gülünce, annen oluyorsun inan ki
Hatırım için gülümse şimdi
Annenin mutlu günlerindeki gibi…

Unutur insan... Unutmasaydı ya?
Ama bazı anlar vardır ki, hep soracağız kendimize... 'Buda unutulur muydu?'

İşte 'zamandır' tek müsebbibi... Kendini unuturken, bizi nasıl ayırsın ki? Dünya kaç yaşında olduğunu bilir mi sorsak? Ay, yıldızlar, hele güneş...

İyi ki aynalar var Öğretmenim... Dünden kalan resimler var... Bir onlara, bir aynaya bakacağız, sırası artık...
Kimimiz annemiz, kimimiz babamız olup, çıkacağız...
Devr-i daim midir adı?

Tebriklerimle, bu güzel şiire...

yüreğine kalemine sağlık kutlarım güzel eserinizi selamlar saygılar sunarım

Tebrikler güzel şiir anlatımı
şiir akışı vede okunuşu
okyucusunu yormayan
oldukca etkileyici bir paylaşım olmuş
başarılayın devamını dilerim

ANNELER DE ANNELERİNE BENZERLER…

Hatırlamak…
Dünü, yeniden yaşarcasına hatırlamak.
Aslında unutulan hiçbir şeyin olmadığını bilerek ve unutmuşçasına yaşamak…

Zaten insan yaşadıklarıyla bütünleşiyor. Kaldı ki var edenle, doğuranla bütün olmaması düşünülemez.
Hele hele annelerimizi unutmak mı?
Unutmak bir yana, her bakışımızda, yüzümüzdeki her çizgide, gözlerimizdeki her pırıltıda onu görmemek imkânsız. Şeklen hiç benzemesek bile, ruhumuz onu öylesine içselleştirir ve yaşatır ki…
Bir zaman sonra pek çok yerimizde onu bulmaya, ondan eserler ve benzerlikler bulmaya, görmeye başlarız... Özellikle de kaybetmişsek ve aradan zaman geçtikçe daha çok benzer oluruz…

Devrediyor tabiat kendini.
Devrediyor zaman sürekli.
Yeniliyor doğa bütün gücünü ve marifetini kullanarak varlığını.
İlahi bir gücün mükemmelliğinde sürüyor hayat.
Tekdüzelikten uzak, daha renkli, daha çeşitli, daha sevimli…
Ümitlerimizi kaybettiğimiz yerde bahar, yeni ümitlerle yeşeriyor. Kaşlar arasındaki çizgiler, umuda sürgün oluveriyor bir anda…
Gerilen dudaklar güllere eşlik ediyor sıcaklığıyla.
Unutmuş gibi görsek de temiz maviyi, unutmuş gibi görsek de kanat çırpmayı, her bahar, bütün güzelliklerin renklendiği dem oluyor. Unutulanları yeniden hatırlatıyor.

Benzeyeceğiz.
Geçmişimize benzeyeceğiz.
Ümitsiz de ümitvar da olacağız.
Hatırlamak güzel.
Bütünleşmek güzel.
Ne dersek diyelim, özlemek, yaşamak ve yaşatmak güzel…
Hayat iki çizgi üzerinde devam ediyor.
Biri biziz, diğeri bizi biz yapanlar…

Rahat, sakin, kendi halinde serzenişleri olan; duygusal, sükûneti elden bırakmadan, isyan etmeden ümidi ve ümitsizliği yaşayan ve yaşatan güzel bir şiir.

Gönül berraklığı, göklerinizi de tertemiz maviye dönüştürür inşallah.

Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun değerli Hümeyra Hanım.

Dostça ve sağlıcakla…

Hikmet Çiftçi
25 Ocak 2015-01-25

“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”