Aydın Gençalp Şiirleri - Şair Aydın Gençalp

Dostumuza sarılırken
Mutlu anılarımızı kucaklarız
Babamıza sarılırken
-Layık olamadıysak eğer-
Pişmanlıklarımızı kucaklarız
Sevgilimize sarılırken

Sağ yanından eser bir deli rüzgar
Götürüverir gülümseyen bakışlarını
Geride öfkeyi ve acıyı bırakır yalnız sana
"Burada ne işim var? "
Çok geçmeden nefeslerin titremeye başlar
Çok geçmeden bakışların...

Yürüyorum işte yanağımın içini kemirerek
Başımın arkasında asitle karışık yağmur
Eritiyor sabrımı bu dünyaya
Midemi yakıyor bütün bu yaşananlar
Ve bana yaşatılanlar
Aklımda martılar uçuşur

Güneş emzirmiş saçlarını senin
Samanyolu'ndan almışsın gözlerini
Kâinatın çakıl taşları
Sayısız izler bırakmış
Tenin de
Kar fırtınaları gibi beyaz

Kimle kıyaslasam kendimi, kaybediyorum
Sanki ant içmiş dünya bana kendimi önemsiz hissettirmeye
Görmezden gelme oyunu oynuyor da insanlar
Ebe benim sanki...
Ne zaman yorulup arkadaşlığı koşturmaktan
Kaleye yaslasam sırtımı, kendimi kaybediyorum

Ben susarsam
İçimde bir çocuk ağlamaya başlar
Ya da sadece siz duymaya başlarsınız...

Ben susarsam
Alacakaranlık bir gökten

Ben susarsam
Sarp vadide kurt ulur
Alacakaranlıkta şerr
Tez vakitte can bulur
Can yakarsam
Yedi cihanda harp olur

Ben susarsam serçe ölüleri yağmaya başlar gökten apansız
Bir iş çıkışı saati kargalar saldırır insanlara
Balıklar vurur karaya o ölümü aynalayan gözleriyle

Bir anlığına bıraksam gülümsemeyi
Kara bulut kümeleri tüneyecek tepemize

Yaslamışım başımı kucağına
-Kupkuru bacakları var yalnızlığın
Kapkara entarisinin altında-
Başımı okşuyor
Çürümüş, yeşilimsi elleriyle
Hıçkırıyorum

Altındayım suyun
Burun burunayız onunla
Uzanıp, parmağımla dokunuveriyorum
Dalgalanıyor tavan
Gökyüzü
Atmosfer