Aydın Gençalp Şiirleri - Şair Aydın Gençalp

Uyu bir tanem, uyu
Umarsızca
Bensizliğe bürün ve uyu
Uyu ki, unut tüm hicran dolu maziyi
Unut mutlu günleri, unut gözlerimi, unut...
Unut beni

Sessizce yağar kar…
Sessiz ve sinsice
Emer tenini gizlice
Üstüne düşen her tane
Ama duymazsın anlattığı ne
Yalnız acı, ne

Hani batar ya güneş
Sona eren bir tatil günü
Kıpkızıla boyar ya tüm kumsalı ve ufku…
Sen de aynı öyleydin
Çok uzun zaman önce…
Delirten bir sessizlik, ışıldayan yüzünde,

Zincir zincir saçların,
Dolanıyor yüzümde
Kelepçe kelepçe ellerin,
Tutuklamış beni atmış
Zindanların ta derinine
Ve bir çerçevenin içinden şimdi

Vücudunda dolaşan eller
Derin izler bırakmış mahremine
İhtiras gecelerinin çığlığı değil mi o
Duvarlarını tırmalayan
Derin derin izler
Belki seni bir çift göz

Usulca çöker sis…
Tıpkı sessizce yağan kar gibi…
Fakat asla fark etmeyiz…
Bu, yalnız şehirlere değil
Gözlerimize, bedenlerimize işler…
İşler, işler, hissetmeyiz…

Nerede şimdi kim bilir,
Hayatımı paylaşacağım o kadın…

Niçin çıkmadın karşıma
Beklediğin nedir hala
Dolmadı mı daha çile kuyusu

Yürüyorum çölde
Kolum, bacağım eksik
Sürünüyor muyum ne azgın kumlar içinde
Bir yana çeviriyorum başımı
Kupkuru güller, gördüğüm
Çeviriyorum öbür yana

Diplerdeyim,
Çok diplerde
Bağlanmış gözlerim,
Yetmezmiş gibi
Yuvamdan uzak
Kimlerdeyim?

Sıradan bir gün müydü
Sıradan bir gül mü
Sıradan bir zulüm müydü yoksa
Sıradan bir ölüm mü..
Bilinemezdi hiçbir şey
Yalnız pek bir ironikti