Güneş yine vurur yüzüme,
Özlem kokar burnumdan.
Sana şiir yazsam, yeter mi bilmem,
Elagözlüm, nerdesin?
Sessiz Fırtına
İnsan yalnız kalır mı,
Kalıyor işte…
Öyle bir yalnızlık ki,
Soğuk yüreğim kime ısındı,
Ben herkese hep iyi oldum.
Ama kimse gönlümü almadı,
Hep ağladım, hep…
Bir sonbahar günü,
Söz Geçmiyor”
Gecenin en sessiz anında,
Bir yıld Söz Geçmiyor”
ız düşer yüreğime,
Adını fısıldar rüzgâr kulağıma,
Bu şehirden gitmek istiyorum artık,
Sokaklar dar geliyor, kaldırımlar suskun.
Kaybolsam bu şehirde, kimse bulmasa beni,
Yalnızlığım sarar tenimi, hüzün çöker yüreğime ağır ağır.
Ağlarım gizlice geceye,
Toz Pembe Hayallerimiz Vardı
Toz pembe hayallerimiz vardı sevgili,
Seninle bir ömür düşlemiştik biz.
Ama olmadı yâr,
Yağmurda kapına geldim,
Kaç kelime anlamını yitirdi,
Bazen kelimeler kıyafetsiz kalır.
Susmak istiyorum dostlar,
Oysa yüreğim anlatmak için çırpınıyor.
Dedim ya;
Günaydın dünya,
Günaydın evren…
Size de günaydın, umutla uyanan kuşlar.
Söyleyin, yar’dan bir haber var mı?
Söyleyin...
Yıldızlar çıkmış yine,
Akşamlar hüzne bürünmüş.
Gözyaşlarım yüreğimde saklı,
Derdimi anlatamam hiç kimseye...



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!