Aydın Durucan Şiirleri - Şair Aydın Durucan

Mütevazi,
Sevecen olmalı insan,
Hakkın yanında.
Eğilmeli
Edebi, insanlığıyla,
Rengi dili fakiri zengini,

Özlemlerimi ittim elimle
Geleceğe umutla bakayım diye
Gençliğim, asiliğim, bitmeyen kavgalarım
Bıraktım artık sizi
Bekleyin özlemlerimle
Geçmişimde bıraktığım en büyük sırrım

Hiç tadım yok bugün, hava da kapalı zaten,
Ya şimşekler çakıp yağmur yağacak, yada yüreğim de fırtınalar kopacak.

Bunca manasız gürültü, kalabalığın lüzumsuz ayak sesleri,
Pencere'ye vuran yağmur çisiltisi,
Gök de çakan şimşek bile, ruhum'un sessizliğine kifayetsiz.

Böyle gelmiş böyle gider derler ya
İçim almıyor bu sözü söylemeye var ya
Böyle gelmiş böyle gidecekse
Biz ne amaçla duruyoruz burda
Herkes başkasından bekliyor bir şeyler
Bu kafa da olursak

Bazen düşünüyorumda
Aklım almıyor benim
Şu doğan güneş
Ya şu masmavi deniz
Gökyüzündeki askıdaki bulutlar
Poşette mi sarılı

Ben bu sabah bir başka uyandım.
Bir başka baktım hayata, tebessümle kalktım,
Merhaba dedim etrafa, farklı bir ses tonuyla.

Yeni filizlenen reyhan çiçeği'ni kokladım saksı da.
Pencereyi açtım, gökyüzünü seyrettim.

Sevmiyorum karanlığı
Karanlıkla gelen,bu sessizliği
Yine akşam oldu,hüzün gelecek
Ortalık sessiz ve karanlık
Eyvah! ! ! gece yine kabus gibi çökecek

Bir tıkırtı duydum dün gece
Zaten uykum hafifti
Pencereye uzandım önce
Yatağımın rahatından doğrulmak bile zor gelirken
Bir lokma yiyecek için çöp topluyordu
Yaşlı bir adam...ben diyeyim yaşı yetmiş sen de seksen

Söylesene bana
Ne dersin
Şeytan mı diyeyim sana
Yoksa bir melek misin
O sahte bakan yüzüne
Hangi kılıfı istersin

Benim bir hayalim var
Gökyüzü kadar büyük
Bu mavi deniz kadar güzel
Yıldızlarla dost
Gökkuşağı ile çevrelenen