Aslında bilir kendini insan lakin erteleyip durur.
Hep bugün bugün der, yarın olur.
Yalanlar dünyasında kendini avutur.
Gerçeklerle yüzleşmeye cesareti de yoksa,
Kendi çukurunda boğulmaya mahkumdur.
İcraatlarını anlat bana,
Boş boş konuşma.
Gök gürlemiş neye yarar,
Yağmur yağmadıktan sonra..!
Bir insana gönlünü açtın mı, değer verdin mi, karşılığını beklersin.
Yok, hak etmiyorsa eğer, ederi kadar değer biçersin.
Baktın o da mı olmadı, biletini kesersin.
Yok öyle bundan böyle, ne kadar ekmek o kadar köfte.
Al gülüm ver gülüm...
Anacığımın yüreği bir bambaşka
Sanki benim için, koşar adım yarışta
O varsa her zaman yanı başımda
İyilik perileri dolaşıyor, her bir yanımda
Ufacık bir çocuğum, hala yanında
"Ben"... "Ben"... "Ben"...
Bu benlik duygusu yok mu,
İnsanı, insanlıktan eden.
İnsanlığını, menfaatine Hiç eden..!
Edep YA HU
Ahlaksızlık diz boyu
Meydanlar dolmuş ahmaklar güruhu
Haydi inanç insanlık sıfır da
Aklınızda mı yok yahu...
Eski mahallemi seviyorum ben.
Masumiyeti, eskimeyen dostlukları, tek katlı bahçeli evimizi...
Top oynadığımız toprak sahayı, tombul yanaklı bakkal amcayı,
Orada bıraktığım çocukluğumu seviyorum ben.
Komşularımız ne candandı.
Keyfimizi birlikte sürer, her halden anlarlardı.
Düşüncelerimi bir kenara astım, zihnimi boşalttım.
Sormayın gitsin bugün keyfim yerinde
Gazetem elimde, sevdiklerim dibimde
Oldu olacak bir sigara yakayım dedim bende
Yok olmaz dediler, içemezsin evin içinde
Şimdi balkondayım, güneşli bir bahar sabahı
Tebessümle bir karşılayanın varsa,
Uğurlanırken sırtın da sıvazlanıyorsa
Ve hala mutsuzum diyorsan
O halde git hatayı kendinde ara...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!