Elvada çoçukluğum
Topaçlarım, bilyalarım
Plastik topumu kesti diye kalbini kırdığım Nebahat teyzem
Bitmeyen mahalle kavgalarım
Hatırası bende saklı çocukluk aşkım
Elveda hiç büyümeyen yüreğimdeki özlemim
Eğer bırakıpta gidecek olursan
Geçmişimi bırak
Yaşanan anıların hatırına
Bedduam olmasın arkandan ağlayarak
Bir çığlık duyacak olursan arkandan
Bir ışık arıyorum
Kararan gönülleri aydınlatmaya
Yarınlara daha güvenle bakmaya
Bir umut arıyorum
Özlemler imin taa ötesinde
Bir varmış bir yokmuş
Tıpkı bir masal gibi
Bugün varız, yarın yokuz
Yalan dünya da bir masal değil mi..?
Bugün çocuklarımıza
Yarın onlar kendi çocuklarına
Bir çocuk gördüm
Daha dünyaya gelmeyen
Ana rahminde filizlenen
Bir anlık keyif için
Cinayete kurban edilen
Bir çocuk gördüm
Baş'ım hep yerde bu günlerde
Göğsüm hiç dik değil
Parke taşlarını seyrediyorum yürüdüğüm yerde
Onlar benim geçmişim, hüznüm, sevincim
Bazen de iç çekmişliklerim
Tıkandım
Aklıma bir şey gelmiyor iyimi
Kalem elimde
Kağıt önümde kaldı
Halbuki yazacağım o kadar şey vardı
Hatıraların var hayalimde
Biriktirdim
Koyuyorum sığmıyor yüreğime
Gururum yetmiyor, bana sevgili bile değil
Yok artık
Kararım kesin
Acı nedir bilmezsin sen
Hep kaçtın hayatın gerçeklerinden
Yalnızlıkla dost
Karanlıkla arkadaş olmadınki sen
Hep kendini kandırıp durdun
İlk göz göze geldiğim an
Sanki şimşek çaktı ozaman
Yeni filizlenmiş bir gül
Anladım ki
Koklayacaksın bu gülü
Hemde koskoca bir yaşam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!